[koksik844]

Potas
Obok aspiryny, potas jest jednym z leków najczęściej zalecanych pacjentom w wieku średnim lub starszym. Pierwiastek ten jest najważniejszym jonem wewnątrzkomórkowym. Bez niego nie ma życia, ponieważ reguluje prawidłowy przebieg wielu procesów życiowych. W komórkach ludzkiego organizmu znajduje się około 98 procent całego zasobu potasu, pozostałe 2 procent jest obecne w płynach ustrojowych pozakomórkowych np. w osoczu. Najwięcej potasu znaduje się wewnątrz komórek mięśni szkieletowych. Stąd też jony potasowe spełniają istotną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu mięśniowego i nerwowego czyli regulują przewodnictwo bodźców nerwowych i kurczliwość komórek mięśniowych, w tym również włókien mięśnia sercowego. Potas także wzmaga działanie wielu enzymów, bierze udział w prawidłowej przemianie węglowodanów, a wraz z jonami sodowymi i chlorkowymi reguluje gospodarkę wodną organizmu. Bierze również udział w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej organizmu.

Do obniżenia poziomu potasu może dojść w wyniku np.:
- niedostatecznej zawartości tego pierwiastka w diecie
- zwiększonego wydalania przez przewód pokarmowy spowodowanego uporczywymi wymiotami, biegunką, przetokami jelitowymi,
- zwiększonego wydalania przez nerki w przebiegu niewydolności krążenia, niektórych chorób nerek czy też stosowania leków moczopędnych (tiazydów lub furosemidu) albo kortykosteroidowych
- marskości wątroby,
- niedożywienia,
- cukrzycy,
- odwodnienia,
- alkoholizmu.

Zbyt niski poziom potasu czyli tzw. hipokaliemię rozpoznaje się, jeśli stężenie potasu w surowicy krwi spada poniżej 3,5 mEq/l. Objawami hipokalemii są: niepokój oraz osłabienie lub wiotkość mięśni. Często występują bolesne skurcze mięśni (dokuczliwe zwłaszcza w nocy) i drżenia mięśniowe. Poza tym może dojść do porażenia mięśni oddechowych i niewydolności oddechowej lub porażenia jelit czyli niedrożności jelit. Zdarza się też nadmierne wydzielanie moczu i wzmożone pragnienie. Niedobór potasu odbija się również niekorzystnie na pracy mięśnia sercowego i może być przyczyną komorowych lub przedsionkowych zaburzeń rytmu oraz bloków przewodnictwa przedsionkowo-komorowego. Nasila się to szczególnie u chorych zażywających jednocześnie silny lek nasercowy – glikozyd naparstnicy (tzw. digoksynę), która przy niskim stężeniu potasu sama może wyzwalać wspomniane zaburzenia czynności serca.

Do nadmiaru potasu czyli hiperkalemii może dojść w przebiegu stosowania leków moczopędnych oszczędzających potas (np. spironolakton, amiloryd) lub inhibitorów konwertazy (najbardziej znane to m. in.: kaptopril, enalapril, perindopril, trandolapril) czy też po przedawkowaniu preparatów potasu. Również niektóre stany chorobowe prowadzą do zbyt wysokiego stężenia potasu we krwi np. kwasica, niedoczynność nadnerczy, hemoliza czyli rozpad krwinek czerwonych, wady czynności kanalików nerkowych lub niewydolność nerek. Hiperkalemię rozpoznaje się, gdy stężenie potasu w surowicy krwi jest wyższe niż 5,5 mEq/l.
Dobowe zapotrzebowania na potas wynosi średnio.2,2 – 2,5 g. Pokarmy bogate w potas to: mięso, ziemniaki, warzywa i owoce. Za najlepszą i najbezpieczniejszą formę zwiększenia spożycia potasu uważa się dietę bogatą w warzywa i owoce. Przy braku możliwości zapewnienia takiej diety należy rozważyć dodatkowe podawanie preparatów potasu.
Leczniczo preparaty potasu stosowane są w stanach niedoboru potasu i hipokalemii oraz zapobiegawczo podczas leczenia kortykosteroidami, glikozydami naparstnicy i lekami moczopędnymi z grupy tiazydów lub furosemidem.

Na podstawie dotychczasowych badań naukowych zaobserwowano, że zwiększenie podaży potasu w diecie wpływa na obniżenie ciśnienia krwi. Dlatego też tak ważne jest codzienne spożywanie dużej ilości warzyw i owoców, które obfitują w ten pierwiastek. Obserwacje te wykazały również, że po roku stosowania diety bogato potasowej u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, możliwe staje się zmniejszenie liczby przyjmowanych leków przeciwnadciśnieniowych. Niektóre badania epidemiologiczne wykazują, że zwiększenie zawartości potasu w diecie wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka udaru mózgu, niezależnym od wysokości ciśnienia krwi.
Większość doustnych preparatów potasu dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Doustne preparaty potasu najlepiej jest podawać podczas posiłku lub tuż po nim z dużą ilością płynu. Preparaty płynne np. w postaci syropu trzeba rozcieńczyć w wodzie. Pacjenci z owrzodzeniami żołądka lub jelit albo z zaparciami nie powinni przyjmować potasu w postaci tabletek, a jedynie w postaci płynnej. Wiadomo bowiem, że preparaty z potasem o przedłużonym czasie działania lub w postaci tabletek dojelitowych mogą u tych osób wywołać owrzodzenie błony śluzowej żołądka lub jelit
Wydalanie nadmiaru potasu odbywa się drogą nerek, jednak podczas intensywnego wysiłku fizycznego następują także jego straty z potem. Dlatego osoby aktywne fizycznie oraz sportowcy powinny w trakcie wysiłku popijać odpowiednie napoje regeneracyjne uzupełniające niedobory wody i składników mineralnych (potasu, wapnia i magnezu).
lek. med. Ewa Pakuła - "Dbam o zdrowie" - maj 2003
artykuł aktualizowano 27 października 2005
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>


Potas chroni przed nadciśnieniem tętniczym
Współczesna medycyna z rosnącą nadzieją przygląda się roli potasu, w tzw. niefarmakologicznym leczeniu nadciśnienia tętniczego.
Wiadomo, że potas jest bardzo potrzebny organizmowi.
Tymczasem w codziennej diecie jest go zwykle za mało w stosunku do potrzeb fizjologicznych. I co najważniejsze jest przeciwstawny sodowi, który podwyższa ciśnienie krwi, gdyż deficytowy potas obniża ciśnienie krwi. W licznych badaniach klinicznych dowiedziono, że u chorych z łagodnym lub umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym podwyższenie poziomu potasu prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi.

Nieoczekiwane spostrzeżenie
Zależność pomiędzy zasobnością potasu w organizmie a normalizacją ciśnienia tętniczego zauważyli amerykańscy lekarze w latach 20-tych i 30-tych ubiegłego stulecia. Np. obserwacje Addisona już w 1928 r. stwierdzały, że dieta bogata w potas obniża ciśnienie tętnicze u osób z chorobą nadciśnienieniową. Podobny leczniczy efekt obserwowano u dzieci z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą, którym podano suplement - chlorek potasu. Naukowcy zaciekawieni leczniczym efektem podawania potasu na chorobę nadciśnieniową zaczęli od tego czasu systematyczne badać duże zbiorowości porównując ciśnienie tętnicze osób posiadających w organizmie dużo i mało tego minerału.

W badaniach prowadzonych przez dziesięciolecia udokumentowano jednoznacznie wpływ potasu na ciśnienie krwi.
Wyniki tych badań prowadzonych w różnych strefach geograficznych świata, na różnorodnych populacjach - m.in. Azji, Stanów Zjednoczonych, krajów zachodniej i północnej Europy wykazały wpływ zawartości potasu w diecie na zmniejszenie ciśnienia krwi w chorobie nadciśnieniowej. Udokumentowano też związek wysokości ciśnienia rozkurczowego, od stosunku sodu do potasu wydalanych w moczu.

Okazało się, że osoby z wyższym ciśnieniem tętniczym krwi cechują się mniejszym wydalaniem potasu z krwi oraz nadmierną aktywnością reniny w osoczu i dużym stężeniem aldosteronu.
Zatrzymywanie potasu przez organizm osoby z chorobą nadciśnieniową wskazuje na jego deficyt i ważną rolę w regulacji ciśnienia krwi. Z kolei renina jest enzymem, który ma zdolność inicjowania wytwarzania angiotensyny II najsilniejszego ze wszystkich znanych związków zwężających naczynia krwionośne i tym samym podnoszącym ciśnienie krwi. Angiotensyna II pobudza nerki do wytwarzania aldosteronu - silnego hormonu, który zatrzymuje jony sodu i wodę w krwi i dodatkowo podnosi ciśnienie krwi.

Czy doustne preparaty soli potasu pomagają chorym na nadciśnienie?
Wyniki wielu badań opublikowanych na początku lat 90 (McGregor i Cappucio) wykazały, że przyjmowanie doustnych preparatów potasu prowadzi do obniżenia ciśnienia skurczowego o 5,9 mm Hg, zaś rozkurczowego o 3,4 mm Hg. Okazało się też, że im dłużej trwa kuracja potasem - tym większy jest jej efekt leczniczy.
Im więcej solimy potrawy - tym bardziej skuteczny jest potas
W ostatnich latach uczeni przedstawili wyniki badań grupy ponad 2 600 osób. Badania te potwierdziły znaczącą rolę potasu w normalizacji nadciśnienia tętniczego. Zauważono przy tym, że działanie biopierwiastka było najsilniejsze w grupie osób stosujących w diecie najwięcej soli kuchennej. W jednym z badań wykorzystujących metodę całodobowego automatycznego pomiaru ciśnienia wykazano bowiem, że największy spadek ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego zaobserwowano u chorych z nadciśnieniem tętniczym stale wydalających z moczem duże ilości soli.
Zapotrzebowanie dobowe na potas wynosi około 2-3 gramy, czyli mniej więcej tyle samo, co na sód, a spożywamy go za mało.
Jeśli osoba z nadciśnieniem zacznie przyjmować potas zapisany przez lekarza, to spowoduje to zwiększenie wydalania sodu i wody oraz obniży ciśnienie krwi. Ale uwaga - nerki wydalą tylko 15 gramów potasu dziennie. Chore nerki nie podołają nawet tej ilości a ich choroba jest przeciwwskazaniem do przyjmowania zwiększonych dawek. Toteż przyjmowanie potasu w tabletkach powinno się dokonywać pod nadzorem lekarza.
Czy osoby stosujące leki moczopędne w leczeniu nadciśnienia tętniczego - mogą mieć niedobór potasu!
Leki moczopędne stosuje się powszechnie w leczeniu nadciśnienia tętniczego - w monoterapii i w tzw. leczeniu skojarzonym, tj, wraz z wspomagającymi lekami. Cechują się one jednak zdolnością zwiększonego wydalania potasu wraz z moczem. Już podczas podawania małej dawki diuretyku tiazydowego (lek moczopędny) już po roku pojawił się wyraźny niedobór potasu. Oznacza to niestety większe ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. Uzupełnianie potasu jest zatem standardowym wspomaganiem terapii lekami moczopędnymi. Chyba, że chory przyjmuje nowoczesne diuretyki oszczędzające potas. Wymaga to jednak dużej ostrożności ze strony osób z upośledzoną czynnością nerek.
Im więcej potasu w diecie (np. w postaci bogatych w minerał warzyw i owoców i suplementów diety ) - tym mniejsze ryzyko udaru mózgu.
W niedawnych badaniach obejmujących ponad 43 tysiące mężczyzn w wieku 40 - 75 lat wykazano korzystny wpływ potasu na zmniejszenie częstości udarów mózgu. Był on bardziej zaznaczony u chorych na nadciśnienie tętnicze, niż u osób zdrowych. Z analizy statystycznej wynikało ponadto, że profilaktyczna rola potasu wzrastała wraz z wiekiem. W jednym z badań przeprowadzonych u chorych w wieku 75 lat - zwiększenie zawartości potasu w diecie o 60 mmol na dobę spowodowało obniżenie ciśnienia skurczowego aż 10 mm Hg, a rozkurczowego o 6 mm Hg.

Potas w warzywach i owocach bardziej skuteczny w ochronie przed udarem?
Wyniki 20 letniej analizy grupy mężczyzn w ramach Framingham Study dowiodły, że obfitość potasu w naturalnej diecie złożonej z warzyw i owoców skutkowała 22% zmniejszeniem ryzyka udaru mózgowego, niezależnym od ciśnienia tętniczego krwi. Podobna analiza związku pomiędzy zasobnością potasu w diecie z zmniejszeniem ryzyka zawału, nie wykazała jednoznacznego korzystnego wpływu biopierwiastka, jednak ujawniła dłuższy ogólny czas przeżycia chorych na nadciśnienie.
Warzywa bogate w potas obniżają nadciśnienie tętnicze
W licznych badaniach udokumentowano korzystny wpływ diety bogatopotasowej, złożonej z zasobnych w biopierwiastek owoców i warzyw. W zakończonych niedawno badaniach DASH (dieta przeciw nadciśnieniu) przeprowadzonych na grupie blisko 500 osób wykazano, że modyfikacja diety i wprowadzenie jarzyn i owoców oraz zmniejszenie spożycia tłuszczów nasyconych - powoduje obniżenie ciśnienia skurczowego aż o 11,4 mmHg i rozkurczowego o 5,5 mmHg.
Czy znamy pokarmy bogate w łatwo przyswajalne sole potasu, które można stosować do dietetycznej profilaktyki w zapobieganiu chorobie nadciśnieniowej?
Bardzo popularnym i lubianym produktem cechującym się zasobnością potasu jest pomidor i banan oraz ich przetwory. (mączka bananowa, sok pomidorowy, keczup, pasta pomidorowa). Zasobne w potas są popularne ziemniaki. A ponadto obfitują w potas: owoce cytrusowe, pestki słonecznika, warzywa liściaste, itp.

Ostrzeżenie:
Choć nadciśnienie tętnicze nie boli, jest wielkim zagrożeniem dla zdrowia. Zwiększony napór krwi na ścianki tętnic ułatwia procesy miażdżycowe i stale zagraża oderwaniem dużej płytki miażdżycowej, a w konsekwencji zawałem lub udarem mózgu. Ostrzegawczymi sygnałami organizmu, mogącymi mieć związek z nadciśnieniem tętniczym, są: częste odczuwanie bólu głowy, ucisku w głowie, migotanie przed oczami, uczucie ogólnego, wewnętrznego niepokoju. Pomiarów ciśnienia krwi należy więc dokonywać często, podczas każdej wizyty w gabinecie lekarskim.
oprac. mgr Edward Ozga Michalski konsultacja prof. dr hab. med. Andrzej Danysz


Profilaktyczne zalecenia lecznicze - promocja zdrowia
Najkorzystniej jest spożywać naturalne produkty bogate w potas w postaci soków lub owoców i warzyw na surowo, 4 razy dziennie w ilości 1kg na dobę. Jednakże w wyżej opisanych sytuacjach zwiększonego wysiłku fizycznego, nadmiernej potliwości w czasie upałów, czy też biorąc pod uwagę niedobór potasu w glebie i w diecie - celowa jest suplementacja. Najbardziej bezpieczną formą wspomagania diety w potas są preparaty naturalne, które organizm najlepiej przyswaja.

Potasowe bogactwo w postaci naturalnej substancji...
znajdziesz np. w preparacie Kalivit- produkcji polskiej firmy „FARMAPOL” Poznań. Jest to suplement diety uzupełniający w sposób naturalny niedobór potasu. Bazę stanowią sproszkowane banany nie tylko niezwykle bogate w potas, ale również w inne, korzystne dla zdrowia składniki takie jak: włókna roślinne, witaminy B6 i C, kwas foliowy. Jego dobroczynne działanie na organizm wzmocniono dodatkiem łatwo przyswajalnego związku potasu.

Wskazania do stosowania:
Suplementacja potasu zalecana jest w sytuacjach stresowych, w czasie zwiększonego wysiłku umysłowego i fizycznego. Niedobory powstają w wyniku jego nadmiernej utraty przez przewód pokarmowy (długotrwałe wymioty, biegunka), nerki a także w marskości wątroby, przy spożywaniu dużej ilości solonych potraw, słodyczy, kawy i alkoholu, wskutek intensywnych diet wyszczuplających oraz przy wzmożonej potliwości.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>


Potrójna siła potasu

WZMACNIA MIĘŚNIE
WZMACNIA SERCE
WZMACNIA NERWY

Jak łatwo się go traci?
W ciele człowieka znajduje się około 100-150 g potasu. Jednak intensywny wysiłek, pocenie się i odchudzanie, ostre biegunki, w tym wynikłe z użycia silnych środków przeczyszczających, wymioty, długotrwały stres, niektóre leki powodują bardzo duży ubytek potasu z organizmu. Przykładowo duży wysiłek fizyczny połączony z obfitym poceniem może doprowadzić jednorazowo do utraty aż 2-4 g potasu! Tymczasem ten biopierwiastek jest niezbędny dla życia każdej naszej komórki. Jeśli jest go tyle ile potrzebuje organizm mięśnie, serce i układ nerwowy działają niezawodnie. Jeśli potasu w diecie lub z powodu wyżej wymienionych przyczyn jest za mało pojawiają się charakterystyczne niedomogi i zaburzenia zdrowia.

Bez dostatecznej ilości potasu…
powstają zaburzenia przewodnictwa impulsów nerwowych do mięśni, osłabienie odruchów nerwowych, a przy pogłębianiu się deficytu biopierwiastka największym zagrożeniem jest tzw. arytmia serca - maleje siła skurczu mięśni i pojawia się osłabienie, a przy pogłębianiu się deficytu biopierwiastka mogą wystąpić bolesne skurcze.
Prawidłowy poziom potasu wzmacnia mięśnie.
Potas uczestniczy w wytwarzaniu energii z węglowodanów i odgrywa podstawową rolę w skurczu mięśni. Od biopierwiastka zależy zatem nasza sprawność ruchowa. Jest też współodpowiedzialny za szybkie i sprawne przekazywanie impulsów z mózgu do mięśni. Dzięki temu sprawnie poruszamy rękami i nogami oraz biegniemy nie tracąc sił.
Potas wzmacnia serce.
Potas uaktywnia wiele ważnych enzymów wewnątrzkomórkowych, w tym te, które uczestniczą w wytwarzaniu energii dla ciężko pracującego serca (adenozynotrójfosforam ADP). Energetyzuje, wspólnie z magnezem skurcze mięśnia sercowego. Pobudza serce do skurczów w czasie wysiłku i zabezpiecza ich regularność.
Potas wzmacnia nerwy.
Potas ożywia działanie każdej komórki nerwowej. Gdy jest go tyle ile potrzeba, umożliwia sprawne przewodnictwo impulsów w długich łańcuchach komórek układu nerwowego. Niedobór potasu to opóźniona i zaburzona reakcja na bodźce, zagrażająca m.in. zaburzeniem rytmu serca, zaburzeniami słuchu, itp. Prawidłowy poziom potasu we krwi wzmacnia i „konserwuje” układ nerwowy. Zabezpiecza jego niezawodność we wspomaganiu najważniejszych funkcji życiowych człowieka.

Skąd mamy wiedzieć, że go brakuje?
Słabość, zmęczenie bez powodu oraz opóźniona reakcja na bodźce są najczęściej spotykanymi symptomami rosnącego niedoboru potasu w organizmie. Później mogą się pojawić bóle i kurcze mięśni, zwłaszcza takie, które budzą ze snu w nocy. Objawami znacznego niedoboru są zawroty i bóle głowy, spadek ciśnienia, kołatanie serca, problemy ze snem. Pogłębiający się deficyt potasu we krwi może spowodować poważne zaburzenia rytmu serca oraz trudności w oddychaniu.
Stabilizuje i chroni organizm.

Zabezpieczenie prawidłowego poziomu potasu we krwi gwarantuje równowagę kwasowo-zasadową (z sodem) i dobrą regulację poziomu wody w ustroju, co jest podstawą profilaktyki chroniącej przed chorobami serca. Nasz organizm, jeśli jest zdrowy samodzielnie reguluje poziom pierwiastka we krwi. Jeśli się prawidłowo odżywiamy, to w normalnych warunkach raczej go nie brakuje. Jeśli potasu jest za dużo, szybko zostaje wydalony z moczem, kałem i potem.
Kto jest narażony na niedobór potasu?
Praktycznie wszyscy, gdyż uboga zazwyczaj w potas dieta, nie jest w stanie pomóc w odnowieniu jego łatwo wyczerpujących się zapasów. Również producenci żywności pogłębiają deficyt biopierwiastka - przesalając chleb, wędliny, wędzonki, konserwy mięsne, itp. Duży nadmiar sodu z soli kuchennej powstały wskutek konsumpcji tych pokarmów wypiera potas z organizmu.

Ile potasu potrzebujemy?
Dzienne zapotrzebowanie na potas oscyluje w granicach 1-2 grama. Zapotrzebowanie to zwiększa się podczas dużego wysiłku fizycznego, np. u osób ciężko pracujących fizycznie oraz sportowców uprawiających intensywny trening. Zaobserwowano, że już 4 godzinny treningu sportowego przyczynia się do wydalenia z potem ok. 800 mg potasu. Gdy wysiłek ma miejsce w upalny dzień, kiedy intensywnie pocimy się w saunie to ubytek potasu może być znacznie większy.

Zaburzenia zdrowia zwiększają zapotrzebowanie na potas
Nadmierne wydalanie potasu przez przewód pokarmowy wywołują wymioty, biegunki, (w tym nadużywanie środków przeczyszczających), nadmierne odchudzanie się dietą niskokaloryczną, głodzenie się. Znaczny ubytek wywołuje również gorączka w chorobie przeziębieniowej oraz przewlekły stres psychiczny. Ponadto potas powinien być codziennie zażywany, gdy systematycznie łykamy leki moczopędne stosowane w chorobie nadciśnieniowej, jak też gdy stosujemy glikokortykosteroidy w astmie, alergii, czy w chorobie reumatycznej.

Twoja droga do harmonii...
Najkorzystniej jest spożywać naturalne produkty bogate w potas w postaci soków lub owoców i warzyw na surowo, 4 razy dziennie w ilości 1kg na dobę. Jednakże w wyżej opisanych sytuacjach zwiększonego wysiłku fizycznego, nadmiernej potliwości w czasie upałów, czy też biorąc pod uwagę niedobór potasu w glebie i w diecie - celowa jest suplementacja. Najbardziej bezpieczną formą wspomagania diety w potas są preparaty naturalne, które organizm najlepiej przyswaja.

Potasowe bogactwo w postaci naturalnej substancji...
znajdziesz w preparacie Kalivit produkcji polskiej firmy „FARMAPOL” Poznań. Jest to suplement diety uzupełniający w sposób naturalny niedobór potasu. Bazę stanowią sproszkowane banany nie tylko niezwykle bogate w potas, ale również w inne, korzystne dla zdrowia składniki takie jak: włókna roślinne, witaminy B6 i C, kwas foliowy. Jego dobroczynne działanie na organizm wzmocniono dodatkiem łatwo przyswajalnego związku potasu.

Wskazania do stosowania:
Suplementacja potasu zalecana jest w sytuacjach stresowych, w czasie zwiększonego wysiłku umysłowego i fizycznego. Niedobory powstają w wyniku jego nadmiernej utraty przez przewód pokarmowy (długotrwałe wymioty, biegunka), nerki a także w marskości wątroby, przy spożywaniu dużej ilości solonych potraw, słodyczy, kawy i alkoholu, wskutek intensywnych diet wyszczuplających oraz przy wzmożonej potliwości.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>


Czesc info sie trochę powtarza ale nie chciałem ingerować w artykuł